bookmate game
be
Караткевіч Уладзімір

Ладдзя роспачы

Avisarme cuando se agregue el libro
Para leer este libro carga un archivo EPUB o FB2 en Bookmate. ¿Cómo puedo cargar un libro?
Падзеі, што апісваюцца ў «Ладдзі Роспачы», як сцвярджае і сам аўтар на пачатку апавядання, адбыліся чатырыста год таму. Аб гэтым сведчыць і наступны факт. Над ладдзёй з'яўляецца істота цара Івана Крывавага, які на тым свеце не атрымаў забыцця і таму за свае злачынствы павінен пакутаваць да той пары, пакуль, як адказаў некаму з ладдзі Перавозчык, «такія, як ты, не кінуць яго хваліць». Як вядома, цар Іван IV Жахлівы (Крывавы) памёр у 1583 годзе. Аднак Бона Сфорца не магла жыць у 80-я гады XVI стагоддзя (каралева памерла ў 1557 годзе). Магчыма, тут, свядома ідучы на пэўныя зрухі ў часе, Уладзімір Караткевіч хацеў супрацьпаставіць рускі і італьянскі дэспатызм. Аднак несумненна тое, што напісаны твор пра жыццярадаснага чалавека, пра яго духоўнае разняволенне.
Este libro no está disponible por el momento.
45 páginas impresas
¿Ya lo leíste? ¿Qué te pareció?
👍👎

Opiniones

  • katsiaryna kazakovacompartió su opiniónhace 2 años
    👍Me gustó
    🔮Profundo
    💡He aprendido mucho
    🎯Justo en el blanco

  • Ivancompartió su opiniónhace 2 años
    👍Me gustó
    🔮Profundo

  • maryandbookscompartió su opiniónhace 3 años
    👍Me gustó
    🐼Adorable

Citas

  • katsiaryna kazakovacompartió una citahace 2 años
    н падумаў, што як Смерць вось зараз не можа перамагчы яго, так ніколі не пераможа яго жывых братоў вялікае каралеўства, у якім уладарыў рагаты ягоным дбаннем Цыкмун. Ніколі, нават з дапамогай падлюг накшталт нясвіжскага Радзівіла, старобінскага Слуцкага або паланецкіх ці менскіх Хадкевічаў. Таму што ўсе яны рабілі «як належыць».
  • katsiaryna kazakovacompartió una citahace 2 años
    на, неадольная, не магла адолець толькі аднаго: Боскай непаслядоўнасці чалавечай думкі.
    Нават не Боскай. Таму што чалавек часам са звычайнага падзення ігральных касцей робіць больш значныя высновы, чым Бог з бясспрэчнага закону аб тым, што двойчы два чатыры.
  • katsiaryna kazakovacompartió una citahace 2 años
    Хай косіць твая каса. Што мне ў маіх гожых, але непатрэбных кветках, калі мае карэнні маўчаць, і разрастаюцца ў зямлі, і чакаюць свайго дня?

En las estanterías

fb2epub
Arrastra y suelta tus archivos (no más de 5 por vez)