‘Laat ik maar meteen vertellen dat ik door een overweldigende ervaring op mijn negende niet meer helemaal normaal ben.’
De overweldigende ervaring waar Jessica Vye het over heeft, kleurt haar schooldagen en haar reactie op de wereld om haar heen: een wereld van rantsoeneringen en oorlogsbeperkingen, van ongemakkelijke jurken, ingetogen essays en stoffige tearooms. Want de jonge Jessica heeft van een gerespecteerde auteur te horen gekregen dat ze ‘zonder enige twijfel’ een geboren schrijfster is. Het bewijs zit in haar drang om onvoorwaardelijk eerlijk, zonder filter en op de onhandigste momenten de waarheid te spreken. Ze doet er alles aan om op haar eigen manier op te groeien, om haar eigen leven te leiden in de besloten wereld van een meisjesschool en in het sombere huisje waar ze is gaan wonen toen haar vader besloot om kapelaan te worden. Maar het kan haar niet schelen, want ze heeft al haar explosieve kracht nodig om schrijver te worden. Of is ze dat al?
Ver van Verona, Jane Gardams debuutroman, bevat al alles waar Gardam later om gekoesterd zou worden: de typisch Britse sfeer, haar eigenzinnige, psychologisch scherpe pen en haar speciale humor.
