Василь Быков

Ад самае ранiцы яны аслабела валаклiся па лесе, кожны стараўся ня дужа адстаць ад пярэдняга, а ўсе разам - ад камандзiра

Думкi, аднак, самi лезьлi ў галаву, i самыя неадчэпныя зь iх былi пра сябе.

яна была не злапомная, даравала рознае, ня першы раз.