Асқар Алтай

Құдайсыз қоғамға, имансыз адамға бәрі рұқсат...

Өйткені бәрі өткінші, бәрі жалған

Әйелдерге бәрі керек... бәрі ұнайды!

– Бәрі – ақымақшылық... адам баласының озбыр өзімшілдігі. Бұлар қолынан келсе, Алатауды да қапсыра құшақтап жатқысы бар

. Алды – тұман, арты – қараң. Кім кінәлі? Әрине, өзі... бір өзі

“Сен ғана пәксің... бұлар бұзад-ау!”

Сайтан қағазды танисың, бірақ сайтаныңды танымайсың

Адам туралы, қоғам туралы, тіпті өлім туралы ойланасың... Бірақ бір істі жүзеге асыруға келгенде жігерің жетпейді

Адамның Адамы ғана қоғамға қозғау салады

Сен сүттей ақ, судай мөлдір, сәбидей пәк едің... саған жолау мүмкін емес-ті. Қазір қоқыс толы лас қорапсың.