Nog tijdens het schrijven van zijn weergaloze roman Max, Mischa & het Tet-offensief begon Johan Harstad aan een nieuw project. Hij schiep Frode Brandeggen, een fictieve schrijver die na het floppen van zijn tweeduizend pagina’s dikke avantgardistische debuutroman zijn toevlucht zocht in de misdaadliteratuur.
Heterdaad bevat 15 droogkomische microromans van Brandeggen over een gelijknamige detective die er een neusje voor heeft áltijd op de juiste plek te zijn als er een misdaad wordt gepleegd. Als tegenwicht hangt aan deze vederlichte vertellingen een even uitvoerig als enthousiast notenapparaat van de doorgewinterde (fictieve) Duitse annotator Bruno Aigner, die totaal begeesterd is door Heterdaad en diens schepper.
Wat ter ontspanning begon groeide in de handen van de virtuoze Harstad uit tot een buitengewoon komisch en onvergelijkbaar boek dat zowel pastiche is op als hommage aan het misdaadgenre.
‘Met Heterdaad toont Harstad zijn onstuitbare creativiteit.’ Morgenbladet
