Yine geç kalmıştı. Sonunda eve 18:00 civarında var. Açıklanamayan ısı iki haftadır devam ediyordu. Zaten ilk bakışta dışarıya büyük cam bölmeden ortağımın yanında muhtemelen kanepelerden birinde beni bilmeyen başka bir kadın kişiyi fark ettim. İki kadın belli ki kendilerini rahat ettirmiş ve terasın gölgesinde günün sıcaklığını yaşamıştır.
Ceketimi ve evrak çantamı koridorda tuttuktan sonra kendimi bahçeye doğru rahatlattım. Gözlerim bilinmeyen kadının bacaklarına düştüğünde sadece açık sürgülü kapıyı geçiyordum. Uzun, güçlü uzuvlardı. Sıkılık ve sıkılıklarında, sadece olgun bir kadının bacağının taşıyabileceği erotik cazibeyi yaydılar. Model olarak adlandırılan bu sıska, kemikli elbise rafları, inceliğin özü olabilir. Bir erkeğe erotik bir sinyal olarak işe yaramazlar. Metal parçalardan birbirine vidalanmış gibi görünüyorlar ve sadece havalı nesnelliği yayıyorlar. Yuvarlak gürlüklerinde, pürüzsüz cildin genişliğinde, onlara karşı sessiz bir arzu atan bu kadınların bacakları ne kadar farklıydı: okşadı ve okşadı. Onlar hakkında her şey, onları avuç içi ile hafifçe dokunmak ve üzerlerindeki her saç düzelene kadar ve hoş bir duş sahiplerinin en alt bölgelerine çarpana kadar masaj yapmak için çağırıyor gibiydi.
Böyle olgun bacaklar hep beni cezbetti. Bir diğeri, iyi şekillendirilmiş bir memeye, ince kalçalara, dolgun bir tabana veya parlak gözlerle şımarık bir görünüme daha fazla vurgu yapabilir, bu da harika vaatler vaat edebilir. Bu da harika bir çekiciliği var. Ve böyle bir görüşün beni de büyülediğini, nefesimi sessizleştirdiğini ve kanı derin bölgelere gönderdiğini gizlemek istemiyorum. Burada hemen içgüdüsel olarak anladım: Bu harika bacaklar sadece herhangi bir insanın vücudunun herhangi bir parçası değildir. Onları siz çıkarıyorsunuz. Onlar kendi özel karakteristikleridir.
