Een monument voor alle kinderen van Auschwitz
Zijn naam was Hurbinek, en als Primo Levi niet een zin aan hem had gewijd zou zijn leven, dat eindigde in Auschwitz, niet alleen kort maar ook onopgemerkt zijn gebleven. In zijn boek Het respijt noemt Levi hem. Maar hij beschrijft hem slechts summier.
Hij was niemand, schrijft Levi, een kind van de dood, een kind van Auschwitz.Hurbinek stierf in maart 1945 in dezelfde barak waar Levi verbleef, vrij maar niet bevrijd, in een groot bed waarin alleen zijn ogen nog zichtbaar waren.
Adolfo Garcia Ortega probeert in dit boek het leven te reconstrueren van het kleine jongetje Hurbinek maar fantaseert ook hoe diens leven eruit had gezien als hij niet zou zijn overleden. Balancerend tussen feiten en fictie richt hij met De verjaardagenkoper een monument op voor Hurbinek, en voor alle kinderen van Auschwitz.
