Szczęśliwa para królewska miała sześciu synów i córkę. Radość skończyła się, gdy królowa niespodziewanie zmarła. Król bardzo przeżył tę stratę, wiele czasu spędzał na polowaniach. Pewnego razu zabłądził w lesie. Z pomocą przyszła mu stara czarownica, za uratowanie z opresji zażądała jednak, by król poślubił jej córkę. Władca wyraził zgodę, lecz przed weselem wyprowadził z zamku swoje dzieci i ukrył je, gdyż obawiał się, że macocha zrobi im krzywdę.
Baśnie Braci Grimm to opowieści oparte na podaniach i wierzeniach ludowych. Autorzy zapraszają do niezwykłej rzeczywistości, w której sacrum swobodnie przenika się z profanum, a dobro zawsze triumfuje.
Bracia Grimm — Wilhelm Karl Grimm (1786–1859 i Ludwig Karl Grimm (1785–1863) pisarze i językoznawcy, większość dzieł (w tym 33-tomowy „Słownik niemiecki" i „Baśnie braci Grimm") opublikowali wspólnie. W 1837 roku, razem z pięcioma innymi profesorami z Getyngi, zaprotestowali przeciwko łamaniu konstytucji, którego dopuścił się król Ernest August I. Autorów listu protestacyjnego spotkały natychmiastowe represje — zostali usunięci z uniwersytetu i wygnani z kraju. Baśnie, zebrane w oparciu o studia nad mitami, podaniami oraz opowieściami ludowymi, zdobyły popularność i zostały przełożone na około 70 języków. W roku 2005 zbiór został wpisany na listę Pamięć Świata przez Unesco.
