'Mannen in de zon' (1963) is hét verhaal van Palestina, van de Nakba (de verdrijving van de Palestijnen in 1947–1949) en het vluchtelingenvraagstuk, actueler dan ooit.
Begin jaren '50. In de woestijn tussen Irak en Koeweit staat een grote vrachtwagen stil. In de lege watertank zitten drie Palestijnse mannen, happend naar adem. De chauffeur, ook een Palestijn, is uitgestapt bij een douanepost. Terwijl de temperatuur in de watertank oploopt, probeert hij toestemming te krijgen verder te rijden. De drie mannen, die elk
een generatie Palestijnen vertegenwoordigen, hebben één gemeenschappelijk doel: de ellende in de vluchtelingenkampen ontvluchten en in Koeweit een beter leven opbouwen.
'Mannen in de zon' (1963) is hét verhaal van Palestina, van de Nakba (de verdrijving van de Palestijnen in 1947–1949) en het vluchtelingenvraagstuk, actueler dan ooit.
Ghassan Kanafani werd in 1936 geboren in Akka. In 1948 vluchtte zijn familie naar Libanon en vestigde zich uiteindelijk in Syrië. Kanafani was leraar, journalist en schrijver. Daarnaast was hij actief in het Palestijnse verzet. Tot zijn dood in 1972 was hij woordvoerder van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PFLP), van George Habash.
Ghassan Kanafani geldt als de pionier van de Palestijnse verzetsliteratuur.
Uit het Arabisch vertaald en van een nawoord voorzien door Djûke Poppinga
