Een vernieuwende en confronterende visie op het systeem dat de onderklasse instandhoudt.
Leven aan de onderkant is het relaas van een psychiater over het leven in de onderklasse en een felle aanklacht tegen de mentaliteit die mensen daarin gevangen houdt. Dalrymple werkt in een gevangenis en een ziekenhuis in een grote achterstandswijk. Hij baseert zijn analyse op de duizenden gesprekken die hij voerde met daders en slachtoffers van roof, drugsmisbruik, mishandeling en andere vormen van geweld. Het resultaat is een indringend portret van een wereld waarin relaties vluchtig en gewelddadig zijn, waarin vaders afwezig zijn, waarin zelfbeheersing en eigen verantwoordelijkheid niet of nauwelijks een rol spelen. Volgens Dalrymple wordt de onderklasse vooral instandgehouden door het waarderelativisme waarvan de westerse wereld sinds de jaren zestig van de twintigste eeuw is doortrokken. Dat komt vooral tot uiting in het goedpraten van criminaliteit door die voor te stellen als een onontkoombaar gevolg van armoede of discriminatie, maar ook in het verdacht maken van prestatiedrang in het onderwijs. Aan de onderkant van de samenleving heeft dit geleid tot een slachtoffercultuur, die verhindert dat mensen hun lot in eigen handen nemen, met alle kwalijke gevolgen van dien.
