Aristofan (oko 446. — oko 386. pr. Kr) je najveći starogrčki komediograf, “otac komedije”. Napisao je 44 komedije, od kojih je sačuvano 11, među kojima su najpoznatije “Oblaci”, “Ptice”, “Lizistrata” i "Žabe”. Kao predstavnik «staroatičke” komedije, koja je oštro i bez ustezanja kritizirala zbivanja iz javnog i političkog života, kao suvremenik dugotrajnog i iscrpljujućeg peloponeskog rata i kao tradicionalist, Aristofan se u komedijama zalaže za mir, razbor i red kakav je vladao u Perklovo doba, te žestoko napada nositelje drugačijih, “novih” ideja: demagoge i oligarhe, isprazne filozofe i književnike, te druge poznate osobe svoga vremena.
U komediji "Žabe" tema su suvremeni veliki tragički pjesnici, Eshil i Euripid. Bog Dionis (Bakho), nezadovoljan atenskim kazalištem, odluči sići u podzemni svijet mrtvih Had, da bi vratio na gornji svijet velikog tragičara Euripida… Govoreći o tragičarima, autor neizravno kritizira aktualna politička zbivanja, te se predstavlja kao tradicionalist, dajući prednost starijim autorima i odbacujući Euripidove inovacije u tragediji. Zbog pacifističke poruke, "Žabe" se zajedno s “Arahnjanima”, “Mirom” i “Lizistratom” svrstava u Aristofanove tzv. “komedije mira”. Naslov komedije dolazi od zbora žaba, koje u komičnoj epizodi u prvom zborskom interludiju odkrekeću svoj refren i naljute Dionisa koji se potom s njima svađa. — Preveo i komentare napisao: Koloman Rac (1947.)
