Fyodor Dostoyevski

mən taleyin bütün bu mənasız təkanlarından ucadayam…

Əsl centlmen, əgər bütün var-yoxunu uduzsa da, həyəcanlanmamalıdır. Pul centlmenlikdən o qədər aşağı olmalıdı ki, demək olar, onun qayğısını çəkməyə dəyməsin.

İnsanlar ən çox nədən qorxur? Bu çox maraqlıdır. İnsanlar ən çox atacaqları yeni addımdan, söy­ləyəcəkləri yeni sözdən qorxurlar

Bəli, bəzən ən dəlisov fikir, zahirən ən mümkünsüz fikir beynində o qədər bərk möhkəmlənir ki, onu axırda nəsə real bir şey kimi qəbul eləyirsən… Üstəlik, əgər fikir güclü, ehtiraslı arzuyla birləşirsə, onda bir daha nəhayət, qaçılmaz, labüd, qabaqcadan müəyyən olunmuş, artıq baş verməməsi mümkünsüz olan bir şey kimi qəbul eləyirsən!

o isə yalnız təəccüblə mənə baxdı və bir söz demədən çıxıb getdi

sanki məni unutmuşdular, sanki mən onların nəzərində həqiqətən yad bir adam olmuşdum!

Normal insan zəhmətsiz və qanunsuz yaşaya bilmir, pozğunlaşır, vəhşi heyvana çevrilir.

Pul məhbusun əlindən alınmış azadlıqdır, elə ona görə də, azadlıqdan məhrum edilmiş insan üçün pul olduğundan on dəfə dəyərlidir.

Bəli, Allah amanında! Azadlıq, yeni həyat, dirilmə… Bu, gözəl andır!

İnsan hər şeyə alışmağı bacaran bir məxluqdur və düşünürəm ki, bu, onun ən yaxşı tərifidir.